بسمه تعالی

دوفصلنامه موضوع شناسی فقهی

راهنمای نویسندگان

1. شرایط اولیه پذیرش مقاله

1ـ1. دوفصلنامه «موضوع شناسی فقهی» در پذیرش یا رد و ویرایش علمی و ادبی مقالات، آزاد است.

1ـ2. مقالات ارسالی به دوفصلنامه «موضوع شناسی فقهی» نباید قبلاً در جای دیگری ارائه یا منتشر شده و یا همزمان جهت انتشار به نشریات دیگر ارسال شده باشند.

1ـ3. قبل از ارسال مقاله از طریق سامانه مشابهت یاب سمیم  نور، از اصالت مقاله خود مطمئن شوید.

1ـ4. دوفصلنامه «موضوع شناسی فقهی» نسبت به دریافت مقاله جدید، از نویسندگانی که مقاله دیگری در روند بررسی دارند و هنوز تکلیف آن روشن نشده، معذور است.

1ـ5. مقاله باید در محیط Word  با پسوندDOCX   تنظیم شده باشد.

1ـ6. قلم متن فارسیBzar   نازک و با شماره 13 و متن انگلیسی Times New Roman   نازک با شماره 10حروف‌چینی گردد.

2. مقالات مستخرج از آثار دیگر

1-2. در مقالات مستخرج از پایان نامه ارشد یا رساله دکتری، عنوان کامل، نام اساتید راهنما و مشاور، تاریخ دفاع و دانشگاه محل تحصیل در پانویس ذکر می‌شود. مقاله ارسالی از دانشجویان (ارشد و دکتری) به‌تنهایی قابل پذیرش نبوده و ذکر نام استاد راهنما الزامی می باشد.

2-2. در مقالات مستخرج از طرح پژوهشی: عنوان کامل طرح، تاریخ اجرا، همکاران طرح و نام سازمان مربوطه در مقاله ذکر می‌شود.

3-2. در مقالات مستخرج از ارائه شفاهی در همایش‌ها­ وکنگره‌ها، عنوان کامل همایش یا کنگره، تاریخ و سازمان مربوطه در مقاله ذکر می‌شود.

تبصره: نویسنده موظف است اطلاعات دقیق اثر وابسته را ذکر کند. در غیر این صورت در هر مرحله‌ای که نشریه متوجه عدم اطلاع رسانی نویسنده شود، مطابق مقررات عمل می‌کند.

3. روند ارسال مقاله به دوفصلنامه

1-3. برای ارسال مقاله، نویسنده مسئول، باید از طریق ایمیل مؤسسه (سامانه) جهت ارسال مقاله اقدام کند؛

2-3. نویسندگان باید همه مراحل ارزیابی مقاله را صرفاً از طریق ایمیل  خود (صفحه شخصی خود در سامانه مجله) دنبال نمایند.

3-3. فایل هایی که توسط نویسنده مسئول مقاله باید ایمیل شود:

3ـ3ـ1. فایل اصلی مقاله (بدون مشخصات نویسندگان)

3ـ3ـ2. فایل مشخصات نویسندگان (به زبان فارسی و انگلیسی)

3ـ3ـ3. تکمیل فایل تعهدنامه (با امضای همه نویسندگان)

3ـ3ـ4. فایل تأیید اصالت مقاله (از سامانه سمیم)

3ـ3ـ5. تکمیل فرم عدم تعارض منافع از طرف نویسنده مسئول.

ارسال مقاله برای داوری، مشروط به ارسال فایل‌های مذکور و ثبت صحیح اطلاعات است.

4. نحوه درج مشخصات فردی نویسندگان

4ـ1. نویسنده مسئول در آثاری که بیش از یک نویسنده دارند باید حتماً مشخص باشد. عبارت (نویسنده مسئول) جلوی نام نویسنده مورد نظر درج شود.

4ـ2. فرستنده مقاله به عنوان نویسنده مسئول در نظر گرفته می‌شود و کلیه مکاتبات و اطلاع‌ رسانی‌های بعدی با وی صورت می‌گیرد.

4ـ3. وابستگی سازمانی نویسندگان باید دقیق و مطابق با یکی از الگوی های ذیل درج شود:

4ـ3ـ1. اعضای هیات علمی :

رتبه علمی (مربی، استادیار، دانشیار، استاد)، گروه، دانشگاه، شهر، کشور، پست الکترونیکی.

4ـ3ـ2. طلاب

سطح (4،3،2) رشته تحصیلی، حوزه علمیه/ مدرسه علمیه، شهر، کشور، پست الکترونیکی.

4ـ3ـ3. افراد و محققان آزاد

مقطع تحصیلی (کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکتری) رشته تحصیلی، سازمان محل خدمت، شهر، کشور، پست الکترونیکی.

4ـ3ـ4. دانشجویان:

دانشجوی (کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکتری) رشته تحصیلی، دانشگاه، شهر، کشور، پست الکترونیکی.

5. ویژگی‌های مقالات ارسالی

5ـ1. دوفصلنامه موضوع شناسی فقهی فقط مقالاتی را که حاصل دستاوردهای پژوهشی نویسنده و حاوی یافته‌های جدید است را می‌پذیرد.

5ـ2. دوفصلنامه موضوع شناسی فقهی از پذیرش مقالات مروریِ صرف، گردآوری ـ گزارشی و ترجمه‌ی صرف، معذور است.

5ـ3. مقالات باید در راستای تولید دانش موضوع شناسی فقهی در یکی از عرصه های ذیل باشد:

الف: مبانی نظری موضوع‌شناسی: ضرورت موضوع‌شناسی/متصدیان شناخت موضوع/ منابع ابزارها و راه‌های شناخت و...

ب: روش شناخت موضوعات: روش شناخت موضوعات مستنبطه/ روش شناخت موضوعات عرفی منصوص و غیرمنصوص/ روش بهره برداری از سایر علوم در شناخت موضوعات و ...

ج: موضوعات فقه مضاف: اقتصادی، اخلاقی، اجتماعی، پزشکی، تغذیه، حقوقی، عبادی خانواده، اجتماعی، سیاسی، کلامی، فرهنگی، هنری و ...

5ـ4. مقالات باید به صورت مسئله محور تدوین شوند.

5ـ5. مقالات باید دارای صبغه تحقیقی ـ تحلیلی، ساختار منطقی، انسجام محتوایی، مستند، مستدل بوده و با قلمی روان و رسا به زبان فارسی نگارش یافته باشند.

5ـ6. مقالات دنباله‌دار نـباشند و حجم آنها (حداقل 5000  و حداکثر 8000  کلمه) تنظیم گردد.

5ـ7.  مقالات، نباید به عنوان بخشی از کتاب، یا به عنوان مقاله قبلاً چاپ شده باشند.

5ـ8. مقالات ترجمه‌ای تنها در صورت داشتن نقد، مورد ارزیابی قرار خواهند گرفت.

6. ساختار مقالات ارسالی

6ـ1. عنوان مقاله؛

6ـ2. چکیده فارسی: (حداکثر 150 کلمه) شامل: بیان مسئله، هدف پژوهش، و اجمالی از یافته‌های مهم پژوهش،

6ـ3. کلیدواژه ‏ها: حداقل 3 و حداکثر 7 واژه؛

6ـ4. مقدّمه مقاله، شامل: پیشینه اجمالی پژوهش، ضرورت و اهمیت طرح، روش و چگونگی پژوهش جنبه نوآوری بحث، سؤالات اصلی و فرعی،

6ـ5. بدنه اصلی مقاله: در سامان‏دهی بدنة اصلی مقاله، یکی از شرایط زیر لازم است: الف ـ ارائه کننده نظریه و یافته جدید علمی؛ ب ـ ارائه کننده تقریر و تبیین جدید از یک نظریه؛ ج ـ ارائه کننده استدلال جدید برای یک نظریه؛ د ـ ارائه نقد جامع علمی یک نظریه

6ـ6. نتیجه‌گیری: بیانگر یافته ‏های تفصیلی تحقیق است که به صورت گزاره ‏های خبری موجز بیان می‏ گردد.

6ـ7. بخش تقدیر و تشکر: پیشنهاد می شود از مؤسسه‌های همکار و تأمین کننده اعتبار بودجه پژوهش نام برده شود. از افرادی که به نحوی در انجام پژوهش مربوطه نقش داشته‌، یا در تهیه و فراهم نمودن امکانات مورد نیاز تلاش نموده‌اند و نیز از افرادی که به نحوی در بررسی و تنظیم مقاله زحمت کشیده‌اند، با ذکر نام، قدردانی شود. کسب مجوز از سازمان‌ها یا افرادی که نام آن‌ها برای قدردانی ذکر می‌شوند، الزامی است.

7. درج پانویس، ارجاعات درون متن و منابع

7ـ1. درج پانویس ( روش استناد دهی:  APA)

7ـ1ـ1. از اشاره مستقیم / غیرمستقیم به نام نویسنده / نویسندگان مقاله در پاورقی خودداری شود.

7ـ1ـ2.  اسامی خاص و اصطلاحات لاتین و ارجاعات توضیحی در پانویس ذکر شود.

7ـ2. ارجاعات درون متن:

7ـ2ـ1. ارجاعات، باید بین‌متنی باشند: (نام‌خانوادگی، سال نشر، جلد، صفحه).

7ـ2ـ2. در صورتی که از یک نویسنده در یک سال، دو اثر منتشر شده و در متن مورد استناد قرا رگرفته باشد، پس از ذکر سال انتشار با حروف (الف و ب ) برای منابع فارسی یا (a b) برای منابع انگلیسی از هم متمایز گردند.

7ـ2ـ3. اگر منبع مورد استناد، دو یا سه نویسنده داشت، نام خانوادگی هر سه باید ذکر شود.

7ـ2ـ4.  اگر تعداد نویسنده ها بیش از سه نفر باشد، تنها نام خانوادگی نویسنده اول ذکر شده و پس از آن از عبارت «و دیگران» استفاده شود.

7ـ2ـ5.  اگر در متن به بیش از یک منبع استناد شده باشد، با نقطه ویرگول ؛ از هم جدا می شوند.

7ـ2ـ6.  در صورتی که نویسنده در متن به طور متوالی از یک منبع استفاده کرده باشد، باید نام منبع را تکرار کند (استفاده از عبارات: همانجا، پیشین، همو نادرست است).

7ـ2ـ7. ارجاع به یک آیه از سوره قرآن: (بقره، 5)

7ـ2ـ8. ارجاع به نهج البلاغه: (نهج البلاغه، خطبه 50)

7ـ2ـ9. به هیچ وجه ارجاعی در پانویس درج نشود.

7ـ2ـ10. از نقل قول‌های مستقیم و طولانی پرهیز شود (لازم است حتما در مقاله مشخص باشد کدام بخش از متن، نقل قول مستقیم است).

7ـ2ـ11.  نقل قول‌های مستقیم حداکثر تا ۴۰ کلمه در درون علامت نقل قول "   " و بیش از آن به صورت تورفتگی نوشته شود.

7ـ2ـ12. اطلاعات کامل ارجاعات درون متن حتماً باید در بخش منابع مقاله نیز درج شود.

7ـ2ـ13. برای تاریخ های قمری، شمسی و میلادی به ترتیب از حروف ق، ش و م استفاده شود.

7ـ3. فهرست منابع

7ـ3ـ1. فهرست منابع (اعم از فارسی، عربی، و لاتین) به شکل زیر باید تنظیم گردد:

ـ نام خانوادگی و نام نویسنده، سال نشر، نام کتاب، ترجمه یا تحقیق، نوبت چاپ، محل نشر، ناشر؛

ـ نام خانوادگی و نام نویسنده،سال نشر، «عنوان مقاله» نام نشریه، شماره نشریه، صفحات ابتدا و انتهای مقاله.

7ـ3ـ2.  منابع فارسی و انگلیسی علاوه بر زبان اصلی، باید به زبان انگلیسی نیز ترجمه شده و با شیوه نامه APA ویرایش و بعد از بخش کتابنامه، ذیل عنوان References درج شوند.

7ـ3ـ3.  قرآن و نهج البلاغه به ترتیب در ابتدای بخش منابع درج شده و در ردیف الفبایی قرار نمی گیرند.

7ـ3ـ4.  درج شناسه DOI برای مقالاتی که دارای این کد هستند، الزامی است.

7ـ3ـ5.  منابعی که در این بخش درج می شوند، حتما باید در متن استفاده شده باشند. (منابعی که صرفا برای مطالعه و آگاهی بیشتر مخاطب در متن معرفی شده اند، و در متن به آنها ارجاع داده نشده، نباید در بخش منابع درج شوند).

7ـ3ـ6.   نظم منابع باید براساس الفبای نام خانوادگی نویسندگان باشد.

7ـ3ـ7.   اگر چند اثر از یک نویسنده در یک ردیف الفبایی پشت سر هم قرار گرفتند، حتما باید نام نویسنده درج شود، استفاده از خط تیره برای عدم تکرار نام نویسنده نادرست است.